Ponad 300 dyrektorów szkół, nauczycieli, pracowników ośrodków doskonalenia nauczycieli i samorządowców z całej Polski uczestniczyło w II międzynarodowej konferencji “Jakość edukacji czy/i jakość ewaluacji?” w Krakowie. Tegoroczne spotkanie przebiegało pod hasłem “Zadania i rozwój przywódców”.
Sesje prowadziło 50 ekspertów z kilku krajów europejskich i USA.
Uczestnicy konferencji nie mieli wątpliwości, że czas spędzony w Krakowie zaowocuje w ich pracy.
– Największe wrażenie zrobiły na mnie zajęcia prowadzone przez dwóch ekspertów z Węgier – dzieliła się Anna Kubas, dyrektorka Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 3 w Gliwicach. – Chciałabym ich doświadczenia przenieść na grunt mojej szkoły – dodała. Zdradziła, że już teraz stosuje metody, o których usłyszała podczas ubiegłorocznej konferencji w Krakowie. Chodzi o sposób angażowania uczniów do udziału w projektach. W gimnazjum, które wchodzi w skład ZSO nr 3 w Gliwicach, uczą się dzieci z dwóch zwalczających się dzielnic. Młodzi ludzie nie potrafili z sobą współpracować.
– Rok temu dowiedziałam się, że z inności można zrobić zaletę.Teraz uczniowie przystępujący do danego projektu muszą powiedzieć, czym się różnią od innych. To uczy ich tolerancji – powiedziała Anna Kubas.
Jolanta Bociańska, dyrektorka Szkoły Podstawowej im. kard. S. Wyszyńskiego w Somoninie dała przykład: rok temu usłyszała o pomyśle likwidacji dzwonków w szkole. Choć wydawał się jej trudny do realizacji, postanowiła go zastosować.
– W szkole jest teraz znacznie ciszej. Uczniów nie stresuje głośny dzwonek, a zamiast niego w budynku jest mnóstwo zegarów. Dzieci same się dyscyplinują i wchodzą na salę punktualnie – zapewniała dyrektorka.
Małgorzata Świderska z ORE przyjechała do Krakowa, bo chciała poznać nowe metody pracy i uporządkować wiedzę na temat przywództwa. – Wyciągnęłam dużo wniosków, zwłaszcza w kwestii współpracy z rodzicami. Zainspirowała mnie też sesja dr Cynthii Tyson – powiedziała Świderska.
Dr Tyson z Uniwersytetu Stanowego Ohio (USA) podczas swojego wykładu podkreślała, jak duże znaczenie w edukacji mają sprawiedliwość społeczna, równy dostęp i szanse, szacunek dla odmienności. I że w szkole ważne jest też uczenie odpowiedzialności. – Chodzi nie tylko o naukę matematyki, czytania czy pisania, ale też o pokazanie uczniom, jak być lepszymi obywatelami. To część misji szkoły.
Podczas czterech dni sesji i wykładów uczestnicy konferencji mogli też posłuchać wielu innych zagranicznych ekspertów. Dr Toni A. Sondergeld z Uniwersytetu Bowling Green w Ohio mówiła o tym, że liczby w ewaluacji są ważne, lecz nie zawsze mówią o wszystkim. Przedstawiła przykład badania w programie w Junior High School, które dotyczyło m.in. zmian frekwencji. Dane liczbowe wskazywały na bardzo duże wzrosty frekwencji, które mogły świadczyć o sukcesie ośmioletniego programu. Po wywiadach jakościowych okazało się, ze duży wpływ na taki wynik miała inaczej prowadzona dokumentacja szkoły, zwiększenie liczby telefonów nauczycieli do domów uczniów i wreszcie sam program. Z tego przykładu widać, że nie tylko dane liczbowe są ważne w ewaluacji. Aby można postawić trafne wnioski, ewaluatorzy muszą znać kontekst badania, czyli przeprowadzić ewaluację jakościową.
Dr John Fischer z Uniwersytetu Bowling Green w Ohio opowiadał o dobrych praktykach w pracy z uczniem, o konieczności stosowania różnorodnych metod i ciągłej ich zmiany, w zależności od potrzeb danej klasy, postępu wiedzy, rozwoju technologii, a także o znaczeniu analizy efektów procesu pedagogicznego.
Nauczyciel nie tylko ma uczyć, ale też wiedzieć, co z tego wynika – mówił dr Fischer. – Czy ważne są wyniki testów, czy to, co uczeń zrobi z wiedzą, jaką posiadł, w dalszym życiu lub edukacji. A może kombinacja obu tych elementów?
Inni zagraniczni eksperci opowiadali o tym, jak wygląda system nadzoru pedagogicznego w ich krajach. Sesje dotyczyły m.in. nadzoru i ewaluacji wewnętrznej w Szkocji, Anglii, Hiszpanii, Rumunii, Czechach, Norwegii, Holandii, na Ukrainie i Węgrzech.
Polscy eksperci skupili się m.in. na kwestiach wykorzystania raportu z ewaluacji dla rozwoju szkoły, a także na podsumowaniu dotychczasowych działań przy wdrażaniu nowego systemu nadzoru pedagogicznego w Polsce. Ale nie tylko. Prof. Jolanta Michalak z Uniwersytetu Łódzkiego mówiła o roli dyrektora szkoły, jako przywódcy edukacyjnego, który ma wspierać nauczycieli, z którymi pracuje i motywować ich do realizacji nowych celów, a także dbać o tworzenie warunków dla dogłębnego uczenia się wszystkich uczniów i angażować rodziców w uczenie się ich dzieci.
Dr Grzegorz Mazurkiewicz w podsumowaniu konferencji powiedział, „że piękno świata tkwi w jego różnorodności”, że słyszymy różne głosy i widzimy różne perspektywy. W przywództwie wskazywał na potrzebę odpowiedzi na pytania: Czy nasze działania są adekwatne do potrzeb rzeczywistości?, czy koncentrujemy się na uczeniu się uczniów?, czy dostrzegamy różnorodność?, czy służymy tym, którzy są z nami?, czy rozumiemy zasadę partycypacji?.
Na zakończenie podziękował wszystkim za udział w konferencji i przypomniał o idei dzielenia się z innymi wypracowanymi rozwiązaniami. Uczestnicy wyjeżdżali z postanowieniami, w jaki sposób upowszechnią zdobytą wiedzę w swoich placówkach i regionie. Większość wyraziła nadzieję na uczestnictwo w kolejnych konferencjach. To wydaje się być najlepszą oceną tego spotkania.
Do zobaczenia za rok!