Raporty zawierają wyniki badań ankietowych i rozmów, jakie wizytatorzy przeprowadzają z nauczycielami, uczniami, rodzicami czy przedstawicielami instytucji współpracujących ze szkołą, ale też zapisy z ich własnych obserwacji podczas lekcji i przerw. Dla każdego z wymagań opisanych w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej wizytatorzy sporządzają osobny komentarz. Określa on nie tylko poziom podstawowy na jakim w badanej szkole realizowane jest dane wymaganie i informacje o działaniach podejmowanych na poziomie wysokim, zawiera także konkretne przykłady. Każdy zainteresowany dowie się więc z raportu, jakie szkoła proponuje indywidualne programy nauczania, zajęcia pozalekcyjne czy wyrównawcze, a nawet jakie są formy prowadzenia lekcji wf. Znajdzie listę akcji społecznych, inicjatyw artystycznych czy rozgrywek sportowych, w których uczestniczą uczniowie. Sprawdzi, jakim sprzętem dysponuje szkoła, o której zaczynają się lekcje, czy jest monitoring, czy jest problem z palaczami. Dowie się wreszcie, ile procent nauczycieli w danej placówce to tacy, „na których lekcje idzie się z przyjemnością”, a ilu „lekcji nie chce się słuchać, bo są nudne” (cytaty z raportu z ewaluacji jednego z krakowskich liceów ogólnokształcących).