Okiem uczestnika

Godzina 1.15, wróciłam do swojego pokoju ze spotkania koleżeńskiego. Boże, zgodziłam się na napisanie...

Grono mile, rozdyskutowane, chętnie wymieniające uwagi. Uwagi o...szkole! Dlaczego wciąż o szkole? Tyle czasu poświęciliśmy na zajęciach na sprawy zawodowe! Ileż można?!

Można, bo gdy nauczyciele się spotkają...bo gdy ma nastąpić zmiana....bo gdy na te zmianę można mieć jakiś wpływ...

Udział w zajęciach nie był dla mnie i chyba dla grupy marzeniem. Ale cóż, mus to mus.

Jesteśmy w gronie wizytatorów szkól rolniczych, leśnych, uczących na odległość. My i prowadzący, najpierw dwoje, potem troje -Indira, Stanisław, Bartłomiej. Jesteśmy z różnych planet, mówimy różnymi językami, zostawiliśmy swoje sprawy.

Nie chcemy mówić o statystyce, obce nam terminy socjologicznych badan, nie każdy ufa ewaluacji. Już tyle tych zmian!

Ale zaczynamy kolejny dzien. Mile powitanie, uścisk ręki, kółko, uśmiech, ruch. Tego trzeba, to daje energię. Alternatywne metody ewaluacji, aktywizujące metody pracy w szkole – puzzle, dyskusje, praca grupowa, dyskusje, które.. stają się merytoryczne?!

Mieszamy się – muzycy, leśnicy, matematycy, plastycy, poloniści. Jakoś idzie! Wypad do ruchomej tarczy przed salą staje się przyjemnością - mimo chłodu. Zbawienny okazuje się ruch i rozmowa.

Przerwy, punktualność, a potem internetowy poślizg. Jak zwykle – kłopoty techniczne? Bartek – na szczęście spokojny. Indira i Stanisław biegają sprawdzając czy da się...My też chcemy pomóc. Koledzy przynoszą własne modemy, ale sytuację udało się opanować.

Wchodzimy na platformę, logujemy się, przeglądamy nowe narzędzia ewaluacji. Nawet dobre!

Sprawdzamy badanie prowadzone on – line. Tez chyba się da...Oj, chyba zainteresowało nawet Włodka!

Jadwiga głośno deklaruje potrzebę uczestnictwa. Chcemy próbować, nawet jak nie wyjdzie. Trudno, pani wizytator się pomyli!. I co? Chcesz się nauczyć, pozwól się sobie pomylić. Chcesz nauczyć kogoś, pozwól jemu się pomylić.

Praca przyspiesza. My chcielibyśmy, żeby było praktycznie, żeby się przydało! Zgłaszamy sugestie, potrzeby. Oni chyba słuchają?

Koniec. Jutro dalej! Czas minął! Napisałam. Kładę się.

A miałam mówić tylko we własnym imieniu....