Analiza danych, syntetyczne spojrzenie na szkołę, opis wymagań to trudne zadania, przed jakimi stanęli uczestnicy. Wymiana poglądów w grupach badawczych, wspólne ustalenie wartości działań prowadzonych w szkołach i precyzyjny opis to droga, jaką przechodziły wszystkie grupy. Wizytatorzy korzystali z pomocy doświadczonych ewaluatorów. Zwrócono uwagę również na język raportów.
Wskazówka by pisać jasno i bez zbędnego żargonu zawodowego wynika z troski o danie możliwości zapoznania się z wynikami ewaluacji przez wszystkie grupy zainteresowane rozwojem szkoły. Rodziców, uczniów, partnerów szkoły. Poddane analizie zostały już powstałe raporty. Krytyczne spojrzenie w dyskusji grupowej pozwoliło doskonalić umiejętności i unikać błędów. Wizytatorzy i dyrektorzy mieli możliwość naniesienia swoich uwag do narzędzi i procedury badawczej wszak ciągle projekt jest otwarty na zmiany, korekty, prowadzony wspólnie i w szerokiej konsultacji.
Oprócz nauki pisania raportów odbyły się ciekawe zajęcia na temat ewaluacji wewnętrznej. Rozważane było podejście w konstruowaniu planu nadzoru pedagogicznego uwzględniające stawiane cele ewaluacji w kontekście również kontroli i wspomagania.
Ciekawe w opinii uczestników były spotkania z ekspertami, na których wypowiadali się o projekcie i przebiegu szkolenia. Profesorowie L. Korporowicz, H.Mizerek, praktycy ewaluacji Beata Ciężka i Ewa Drozd zbierali w wywiadach dane do przeprowadzenia ewaluacji.Wyniki pomogą doskonalić szkolenia i cały projekt.
Profesor Leszek Korporowicz wygłosił wykład zamykający spotkanie. Temat interesujący i ważny dla wizytatorów: „Ewaluacja w społeczeństwie wiedzy”. Główne watki wykładu to:
Cechy współczesnej cywilizacji wiedzy
Sprzeczności współczesnej cywilizacji wiedzy
Ewaluacja, jako” refleksyjność instytucjonalna”
Sprzeczności w tendencjach rozwojowych ewaluacji
Wartości ewaluacji „ czwartej generacji”
Wyzwania społeczeństwa wiedzy
Profesor podkreślał właściwe rozumienie ewaluacji, jako refleksyjnego rozpoznania wartości konkretnego działania lub obiektu w oparciu o przyjętą metodę i kryteria w wyniku uspołecznionego procesu, którego celem jest jego poznanie, zrozumienie i rozwój.
O tak sformułowanym celu mówił również dr Grzegorz Mazurkiewicz wskazując na zagrożenia procesu, jeśli stanie się biurokratycznym rytuałem.
Przed wizytatorami prezentacja roboczego raportu w szkołach i placówkach. Dyskusja wokół ważnych problemów szkoły.
A potem wszystko w rękach dyrektorów i nauczycieli. Wykorzystanie informacji zawartej w raporcie, refleksja i w oparciu o nią efektywne działanie to oczekiwane rezultaty ewaluacji na poziomie szkół i placówek.